Turunçgillerden; yaprakları mavimsi pembe bir ağaçtır. Turunçgiller içinde soğuğa en dayanıklı olan bitkisidir. Ağaç kavunu yavaş büyüyen bir ağaçtır. 3 yaşına geldiğinde meyve vermeye başlar. Ağaç kavununun en ağır turunçgil türüdür, meyvesinin 1-1.5 kilo, bazen 4.5 kiloya kadar çıkar. Meyvesinin boyu eninden büyük genelde 12-15 cm arasındadır. Meyveler kaba dokulu, gevşek yapılı ve usaresi azdır. Kabuğu kalın, sert ve kokuludur. Dış kabuğu üzerinde pürüz ve çıkıntılar bulunur. Meyveler olgunlaştığında ağaç üzerinde kalmazlar, süratle dökülürler.

Türkiyede Akdeniz, Ege ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yetişir.

İklime dayanıklı, -4C derecesinde, nisbeten sıcak iklimlerde başarıyla gelişen Meksika türü ağaç kavunda hafif donlar, meyvelerinin esmerleşmesini hazırlar; hatta, meyvenin tadını da azaltır. Bununla birlikte, gübresi ve tarım uygulamaları yeterli olan ağaçların iklime dirençli oldukları anlaşılmaktadır.

Ağaç çiçekteyken devam eden serin havalardan sonra gelen sıcaklar körpe meyvelerin dökülmesine neden olabilir.

Toprağının drenajlı olması istenir. Genç fidanlar doyasıya sulanmalı, toprağı kurumaya başlayınca yeniden sulanmalıdır. Yaşlı ağaçların toprakları kuruyunca suyunu vermek lazımdır (yapraklar buruşup, küsmeden).

Gübre fazla istemeyen ağaç kavununa, yıllık verimi düşme göstermeden azotlu gübre verilmez. Yıllık azot ihtiyacı 750 gr kadar azotlu gübredir (fiilli azot itibariyle). Yapraklarda sararma görülürse (Cholorisis) azotun sindirilemediğinden (Demir eksikliğinden) anlaşılabilir.

Budama fazla uygulanmaz, ağaca çeki düzen vermek, ölü dalları almak üzere uygulanabilir.

Meyvenin seyreltilmesi için, ağacın taşıyacağından fazla ürün yüklenmesi gerekir.

Hasat için genellikle kabuk renginin koyulaşması gerekir. Dalında yumuşamayan (olgunlaşmada) ağaç kavunu, koparıldıktan sonra buruşup gevşemeden yumuşamalıdır. Yeşil renklerde, kabuk parlaklığını yitirip, sarıya kaçınca olgunlaşmamış demektir. Çekirdek sertleşip çekirdek kabuğu kağıt gibi olunca olgunluk erişti denir.

Ağaç kavununun dalından kesilerek alınması, çekilerek koparılmaması icap ed er. Sapı zedelenen meyve çürür, bozulur. Yumuşak, narin olan ürünün dikkatle ellenmesi lazımdır. Odaya kendi halinde bırakılırsa, olgunlaşır. Soğukta, buzdolabında yavaş olgunlaşır.

Hastalık ve zararlıları oldukça fazladır. Kök çürüğü bir mantar hastalığıdır ve Phytophthora cinamomi denilen mantardan kaynaklanır. Drenajı olmayan, suyunu dikkatsizce alan topraklarda izlenir. Hastalığı, normale göre ufak sarı yapraklardan bir bakıma teşhis edilebilir. Hastalık gelişince bazı dallar ölmeye yüz tutarken, bazı ürünler ufak olur. Hastalık ağır ağır seyrederken, ağaç da giderek verimini düşürmeye başlar, bazen çabuk çöker. sifalibitkileriniz.com Tarım kültürünü iyi yapmak, drenajını, özellikle suyunu dikkatle vermek gerekir.

Hastalıklı alanlara ağaç dikmemek, hastalıklı ağaçları bahçede tutmamak lazımdır. İlaçlamayı da ihmal etmemek şarttır.

Saksıda Şadok Yetiştirme
-Daha sağlıklı ve uzun ömürlülük açısından dikim yapılacak olan saksı en azından 15-20 litrelik olmalıdır.

-Dikim yapılacak saksı toprağının içeriği toprak-torf karışımı olmalıdır.

-Dikim yapıldıktan sonra mutlaka bitkiye can suyu verilmelidir.

-Sulama yaz aylarında 3-4 günde tekrarlanmalı gerektiğinde daha kısa aralıklarla sulanmalıdır.

-Gübreleme için 20 litrelik bir saksıya 1 litre kadar iyi yanmış çiftlik gübresi vermenizi tavsiye ederiz.

-Budama ise ilk bir kaç yıl şekil budaması yapılmalıdır.

Açık Alanda Şadok Yetiştirme
-Dikim yapılacak alan belirlenmeli ve 30 X 30 cm yükseklik ve genişlikte çukur açılmalıdır.

-Fidan aşı yeri toprak üstünde kalacak şekilde çukura konmalı ve kapatılıp sıkıştırılmalıdır.

-Fidan dikimi yapıldıktan sonra can suyu verilmeli toprak suyu emdikçe su takviyesi yapılmalıdır.

-Sulama yaz aylarında 3-4 günde tekrarlanmalı gerektiğinde daha kısa aralıklarla sulanmalıdır.

-Gübrelemede iyi yanmış çiftlik gübresi kullanmanızı tavsiye ederiz.

-Budama ise ilk bir kaç yıl şekil budaması yapılmalıdır.