Kabak Yetiştiriciliği, Kabak Nasıl Yetişir

İklim isteği: Kabaklar gelişme denmelerinde ılıman çevre koşullarını, mahsule yatmal döneminde ise sıcağı seven bitkiler arasında yer alır. Sert iklimlerden hoşlanmaz. Soğuklardan çabuk zarar görür. Aynı şekilde aşırı sıcaklıklardan da hoşlanmaz. İlkbahar ve sonbahar devreleri arasında uygun şartlarda iyi gelişir. Ancak sıcak dönemlerde düzenli aralarla sulama yapılmalıdır. Sıcaklığın düşmesi veya artması bitkinin büyümesi ve gelişmesini yavaşlatır. 10 C’nin üzerindeki sıcaklıklarda iyi gelişir. Açık tarla yetiştiriciliğinde tohum ekimi son donlar geçtikten sonra ve toprak sıcaklığı 10 C’yi geçince yapılmalıdır.

Kabak ışıktan hoşlanan bir bitkidir. Gölgeli ve ağaç altlarında kabak yetiştiriciliği yapılmaz. Gölgeli yerlerde bitki hem narin bir yapı kazanır hemde bitki üzerinde dişi çiçek oluşturma ve meyve bağlama oranı azalır, verim düşer. Kabaklarda vegetasyon süresi yazlık çeşitlerde yaklaşık 100, kışlık çeşitlerde ise 180-200 gündür.

Uzun süreli kuraklık ve aşırı nem mantari hastalıkların yayılmasına neden olur. Bu nedenle yetiştirme dönemi ve yerinin çok iyi seçilmesi gerekir.

Toprak isteği: Kabaklar toprak isteği bakımında çok seçici olmamakla beraber çok ağır ve kumlu toprakları sevmez. Derin, geçirgen, su tutma kabiliyeti çok iyi organik ve mineral maddelerce zengin tınlı topraklarda en iyi mahsul ve tohum alınır. Kumlu topraklarda çiftlik gübresi ve ticaret gübresi kullanılarak kabak yetiştiriciliği yapılabilir. Bu topraklarda erkencilik sağlanır. Ancak istenilen miktarda ürün alınamaz. Toprak pH’sı 6-7 civarında olmalıdır.

Kabak Yetiştiriciliği
İklim isteği: Kabaklar gelişme denmelerinde ılıman çevre koşullarını, mahsule yatmal döneminde ise sıcağı seven bitkiler arasında yer alır. Sert iklimlerden hoşlanmaz. Soğuklardan çabuk zarar görür. Aynı şekilde aşırı sıcaklıklardan da hoşlanmaz. İlkbahar ve sonbahar devreleri arasında uygun şartlarda iyi gelişir. Ancak sıcak dönemlerde düzenli aralarla sulama yapılmalıdır. Sıcaklığın düşmesi veya artması bitkinin büyümesi ve gelişmesini yavaşlatır. 10 C’nin üzerindeki sıcaklıklarda iyi gelişir. Açık tarla yetiştiriciliğinde tohum ekimi son donlar geçtikten sonra ve toprak sıcaklığı 10 C’yi geçince yapılmalıdır.

Kabak ışıktan hoşlanan bir bitkidir. Gölgeli ve ağaç altlarında kabak yetiştiriciliği yapılmaz. Gölgeli yerlerde bitki hem narin bir yapı kazanır hemde bitki üzerinde dişi çiçek oluşturma ve meyve bağlama oranı azalır, verim düşer. Kabaklarda vegetasyon süresi yazlık çeşitlerde yaklaşık 100, kışlık çeşitlerde ise 180-200 gündür.

Uzun süreli kuraklık ve aşırı nem mantari hastalıkların yayılmasına neden olur. Bu nedenle yetiştirme dönemi ve yerinin çok iyi seçilmesi gerekir.

Toprak isteği: Kabaklar toprak isteği bakımında çok seçici olmamakla beraber çok ağır ve kumlu toprakları sevmez. Derin, geçirgen, su tutma kabiliyeti çok iyi organik ve mineral maddelerce zengin tınlı topraklarda en iyi mahsul ve tohum alınır. Kumlu topraklarda çiftlik gübresi ve ticaret gübresi kullanılarak kabak yetiştiriciliği yapılabilir. Bu topraklarda erkencilik sağlanır. Ancak istenilen miktarda ürün alınamaz. Toprak pH’sı 6-7 civarında olmalıdır.

Toprak hazırlığı, ekim ve dikim: Kabaklar havalar ısındıktan sonra esas yetiştirilme yerleri olan tarlaya ekildikleri veya dikildiklerinden, kabaktan önce bir ön kültür bitkisi yetiştirilebilir. Bu ön kültür bitkisi lahana, karnabahar, salata-marul ve ıspanak olabilir.

İklim şartları ve üretim zamanı dikkate alınarak toprak işleme yapılır. Ekim ve dikimden önce bir veya iki defa toprak işlenir. Tırmık geçilmek suretiyle tarla tesviye edilir. Toprak sıcaklığı 10-12 C’yi bulduğunda ekim ve dikim yapılır.

Erkenci kabak yetiştiriciliği genellikle yazlık (Sakız, Girit) kabak çeşitleri ile yapılır ve açık tarla koşullarında yada örtü atında olmak üzere fidelerin esas yetiştirilme yerlerine dikilmesi şeklinde uygulanır. Plastik torba veya saksılara önceden hazırlanmış harç materyali doldurulur. Her saksı veya torbaya 2 veya 3 adet kabak tohumu ekilir. Tohumlar çimlendikten sonra en iyi gelişen bir fide bırakılır, diğerleri sökülüp atılır. Genç bitkiler (fideler) ekolojik koşullar elverişli hale geldiğinde 4-5 yapraklı oldukları dönemde esas yetiştirme yerlerine topraklı olarak dikilir. Dikimden bir gün önce fidelerin topraklı olarak dikilebilmeleri için saksı ve torbalar mutlaka sulanmalıdır. Bu şekilde topraklı olarak dikilen fideler daha önce mahsule yatacağı için erkencilik sağlanmış olur. Kol atmayan ve toplu halde büyüyen kabak fideleri 60-80 cm sıra arası 50-60 cm sıra üzeri mesafeler verilerek ocaklara dikilir.

Doğrudan tohum ekimi yöntemi ile yapılan yazlık kabak üretiminde ekime toprak sıcaklığının 10-12 C’nin üzerine çıktığı zaman başlanır. Daha önce hazırlanmış üretim yerlerine kol atmayan ve toplu halde büyüyen yazlık kabak çeşitleri 60-80 cm sıra üzeri olacak şekilde her ocakta 2-4 tohum olacak şekilde ekilir.

Yazlık kabaklar (Sakız ve Girit) tekli masura şeklinde yetiştirilmektedir. Dallanmaya başlayan kabak bitkiler. Masuraların boyun noktalarında olacak şekilde masuralar açılır.

Kışlık bal ve kestane kabakları çok dallanan, fazla boy atan çeşitler oldukları için sıra arası 240-300 cm, sıra üzeri 60-140 cm olacak şekilde ocakvari olarak ekilmelidirler.

Kabak tohumları toprağın karakterine ve tav durumuna göre 3-5 cm derinliğe ekilmelidir. Tohum ekiminden sonra ocakların üzeri kaymak tabakası bağlamış ise bu tabaka çepin ile kırılır. Kaymak tabakasının olumsuz etkisi yağmurlama yapılarak da ortadan kaldırılabilir. Tohum ekiminden 4-8 gün sonra çimlenme olur ve bitkiler toprak yüzeyine çıkar. Bitkiler büyüme başlayınca, özellikle dallanan çeşitlerde ilk sürgünün 5-6 yapraklı olduğu dönemde sürgün ucu kesilerek dallanma teşvik edilir.

Çapalama: Doğrudan tohum ekimi yöntemi ile yapılan kabak yetiştiriciliğinde bitkiler toprak yüzeyine çıktıktan sonra 3-4 yapraklı olduklarında yabancı otları ayıklamak ve toprağı havalandırmak maksadıyla ilk çapa yapılır. İlk çapa işlemi sırasında bazı yetiştiriciler seyreltme işlemi de yapar. Bunun için her ocakta en iyi gelişen bir veya duruma göre iki bitki bırakılır. Birinci çapadan 2 veya 3 hafta sonra yağış ve yabani ot durumuna göre ikinci çapa yapılır. Ekolojik koşullara ve bitki gelişimine bağlı olarak 2-3 hafta ara ile 3. Hatta 4. çapa yapılabilir.

Sulama: Meyvesi yenen diğer sebzelerde olduğu gibi bitkinin gelişmesi için ekolojik koşular elverişli ise ilk döller görülünceye kadar su vermekten kaçınılır. Ekolojik koşullar kurak giderse aşırıya kaçmamak şartıyla bitkilerin ihtiyacı nispetinde sulama yapılır. İlk meyveler görüldükten sonra sulama işi büyük önem taşır. Kabak meyveleri çok hızlı büyüdüğü için sulamayı oldukça sık aralarla ve mümkünse 3-4 gün aralarla yapmak bitkinin gelişmesi ve verim bakımından çok faydalıdır.

Kabaklarda susuzluk sabah ve akşam saatlerinde yapraklarının anormal olarak pörsüyüp aşağıya doğru sarkmaları ile kolayca anlaşılır. Bitkilerde bu belirtiler görülmeden zamanında sulama yapılmalıdır.

Gübreleme: Kabaklar toprakta organik besim maddelerinin fazla olmasından hoşlanır. Dekara 4-6 ton arasında iyice yanmış çiftlik gübresi verilir. Bitkinin gelişmesi meyvelerin istenilen büyüklüğe ulaşabilmesi için toprakta yeterince organik besin maddeleri bulunmalıdır. Kabak yetiştiriciliğince çeşitlere bağlı olarak dekara 8-12 kg azotlu gübre, 10-15 kg fosfor, 10-12 kg potasyum, 4-8 kg kireç verilir. Çiftlik gübresi uygulaması yapılacaksa bu gübre sonbaharda yada ekim ve dikimden bir ay önce toprağa verilmelidir.

Tarımsal savaşım: Kabak üretiminde yabancı otlarla mücadele çok önemlidir. Ancak ot ilacı üreticiler tarafından tercih edilmemektedir. Çapa işleri ile yabancı ot temizliği hemde toprağın havalandırılması ve bitkilerin boğaz doldurması yapılır.

Kabaklarda görülen en önemli hastalıklar küllenme, mildiyö, kabak mozaik virüsü, fusarium, zararlılar ise namatod, kırmızı örümcek, trips ve afitlerdir.

Kabaklarda ZYMV, CMV, CABYV, gibi virüs hastalıkları açık yetiştiricilikte oldukça sorundur. Seralar ise yaprak bitleriyle taşındığı için, vektör girişi olmayan seralarda sorun oluşturmaz.

Olgunluk, Hasat ve Depolama: Yazlık Sakız ve Girit kabaklarına en uygun hasat büyüklüğü çeşidin normal iriliğinin 1/3’ünü aldığı 10-25 cm uzunluğa ulaştığı zamandır. Aynı şekilde bu kabak çeşitleri süt olgunluğuna veya çiçeği burnunda tabir edilen, taç yaprakları meyve üzerinde iken de hasat edilir. Kabak içindeki çekirdekler belirginleşmeye başlamadan önce hasat yapılmalıdır. Turfanda kabak üretiminde kabak meyveleri küçük olarak hasat edilir. Bu şekilde ortalama meyve ağırlığı azalmasına karşın bitki başına meyve sayısının arttırılmasıyla bitki başına meyve verimi artırılmış olur. Hasat büyüklüğüne gelmiş olan yazlık kabak meyveleri sabah ve akşam saatlerinde meyvelerin sapı bıçakla veya makasla kesilerek hasat edilirler.

Hasat olgunluğuna gelmiş kışlık bal ve kestane kabakları bitki üzerinde yapraklar sararıp kuruyuncaya kadar bekletilir. Mevsim sonunda sonbaharın ilk donları başlamadan ve meyve üzerine kırağı düşmeden kabaklar toplanmalıdır.

Çerezlik kabak çekirdeği elde etmek amacıyla yazlık kabak yetiştiriciliği yapılıyorsa bunların üretimi ve hasadı bal ve kestane kabakları gibi yapılır.

Yazlık kabaklar piyasaya ambalaj içinde veya dökme olarak gönderiliği Erken dönemde hasat edilen yazlık kabaklar küçük oldukları için ambalaj içinde pazarlanmalıdır. Aksi taktirde meyvelerde zararlanmalar olur.

Kışlık bal ve kestane kabaklar piyasaya dökme olarak çıkartılır. Opazarda kesilerek parça halinde de satılabilir.

Yazlık Sakız ve Girit kabakları hasat sonrasında hemen pazara sevk edilmelidir. Bir haftalık bekleme süresi içinde su kaybetmemesi, pörsümemesi, ve tazeliğini koruması istenir. Havaların soğuk olduğu dönemde özel bir korumaya gerek yoktur.turkeyarena.net İlkbahar sonları, yaz ayları ve sonbahar başlangıcında serin bir yerde muhafaza edilebilirler.

Bal ve kestane kabakları ise kalın kabuklu ve sert etli olduklarından adi depolarda bile uzun süre muhafaza edilebilir. Sıcaklığın 10 C’nin altında kalması nemin %60-70 civarında olması halinde havalanabilir bir ortamda tek sıra halinde dizilmiş kabaklar 6 ay süre ile muhafaza edilebilirler.

Verim: Yazlık kabak çeşitlerinde ekolojik koşullar yetiştirme tekniği ve üretilen çeşidin özelliğine bağlı olarak bitki başına 2-4 kg ürün alınabilir. Dekardan 3-5 ton yazlık kabak hasat edilebilir.

Tohum Üretimi: Kışlık tohum üretimi tohumdan tohuma metodu ile yapılır. Tohum ekiminden tohum hasadına kadar bütün işler aynı yıl içerisinde tamamlanır.

Tohum üretimi amacıyla yapılan kabak yetiştiriciliği ana hatları ile piyasa için kabak yetiştiriciliğine çok benzer. Toprak hazırlığı, tohum ekimi ve bakım işleri piyasa için yapılan üretimde olduğu gibi yapılır. Ancak erkencilik söz konusu değildir. Bunun yanında farklı kabak çeşitleri ile yapılan tohumluk üretiminde çeşitler arasındaki izolasyon mesafesinin 1000 metreden az olmaması gerekir. Bakım işleri esnasında tohumluk özelliği göstermeyen bitkiler sökülüp atılmalıdır. Tohumluk bitkiler üzerindeki tohumluk olmayacak fazla meyveler uzaklaştırılmalıdır.turkeyarena.net Tohumluk meyvelerin istenilen şekilde gelişmeleri ve iyi tohum vermeleri maksadıyla her bitki üzerine belli sayıda tohumluk meyve bırakılmalı ve diğerleri koparılmalıdır. Bitkinin gelişme kuvvetine göre bitki başına 2 veya 4 adet meyve bırakılır.

Tohumluk kabak meyvelerinin hasadı çeşit ve şartlara bağlı olarak yaz sonları veya en geç sonbahar içerisinde soğuklar başlamadan yapılır. Yazlık kabakların hasadı Temmuz veya Ağustos ayı içinde kışlık kabaklarınki ise sonbaharda donlar başlamadan önce yapılır.

Kabaklarda tohum ayırma aşağıda verildiği gibi

Kuru tohum ayırma (Elle)
Makine ile ayırma
Fermantasyonla ayırma olmak üzere üç şekilde yapılır.

Kuru tohum ayırma: Kabak meyveleri boylamasına kesilir tohumlar elle etli kısımlarından ayrılır. Daha sonra tohumlar bez veya kağıt üzerine serilerek açıkta güneşte kurumaya terk edilir. Tohumlar tamamen kuruduktan sonra bez ve kağıt üzerinden sıyrılarak toplanır. Elle avuç içerisinde ovalanarak kurumuş etli kısımlarından ayıklanmış olur. Tohum temizleme makinalarından geçirilerek tohumlar yabancı maddelerden ayıklanır.

Makina ile tohum ayırma: Bu yöntem yazlık kabak çeşitlerinde uygulanır. Çok basit makinalarla kabaklardaki tohumlar meyve etinden ayrılır, bez ve kağıt üzerinde kurutulduktan sonra temizlenir ve depolanır.

Fermantasyon ile tohum ayırma: Bu yöntem sadece yazlık kabak çeşitlerinde ender olarak kullanılır.

Ayırma yıkama ve kurutma işleminden sonra tohumlar yabancı maddelerden temizlenerek boylara ayrılır.

Kabaklarda tohum verimi ekolojik koşullar, ekim sıklığı ve çeşitlere bağlı olarak değişir. Tohum alma ve ayıklama usulleri de tohum verimi üzerine etkili olur.

Yazlık kabak çeşitlerinden ortalama olarak dekardan 40-50 kg, kışlık kabak çeşitlerinden ise 30-50 kg arasında tohum alınabilir. Kışlık bal ve kestane kabaklarında ise verim daha yüksektir. Dekardan yaklaşık – ton arasında kabak ürünü hasat edilir.