Son yıllarda lezzet düşkünlerini yollara dökebilecek sebeplerin, doğal ve yerel tatların peşinden gitmek  yönünde bir artış gösterdiği gözle görülür bir gerçek. Hal böyle olunca, bu yöndeki eğilimi fark edip, sabah kalktığında ne üzerine olursa olsun işletme açabilecek kadar eline çabuk fırsatçılar bir anda ortalığı doldurabiliyor. Her köşeyi döndüğünüzde, “En iyisi bizde!” diye haykıran bir tabela karşılar sizi. Bazılarıysa işi biraz daha abartıp, daha önceki gün açtıkları işletmelerine “Tarihi, bilmem ne’ci” etiketini kondurabiliyorlar.

Şaka sanmayın, henüz birkaç sene önce “Balkanlardan gelen lezzet” diyerek moda gibi birden hayatımıza giren Trileçe için; “Tarihi Balkan tatlısı Trileçe bizde!” dedikten sonra, “Karamelli kalmadı, kivi soslu vereyim mi abime?”  diye soran bir işletmeyle bir gönül ilişkimiz olmuştu. Tez ayrıldık !

Bu fırsatçılık bazen öyle hale dönüşebilir ki; Akdenizli’yi mıhlama erbabı, Egeli’yi lahmacun ustası, canım cağ kebabı dururken Erzurumlu’yu Bursa İskenderi’nin piri bulabiliriz. Mönüsüne Hatay’ın meşhur künefesini ekleyen şatafatlı mekanın ustasına, “Künefe’de o peynir kullanılmaz ki.” diyebilen beri gelsin ! Oysa bir lezzeti olabildiğince kök saldığı topraklarda tatmak; en olmadı, o topraklarda kök salmış erbaplarının elinden tatmak gibisi olmasa gerek.

Çorlu’da Bir Boşnak Börekçisi

Yusuf FERİT’in işlettiği Boşnak böreği salonu, Çorlu’da çok bildik fakat bir parça arka sokaklardan birinde sayılabilecek bir adreste yer alıyor. Belediye düğün salonunun arka köşesinde, Bayol İş Merkezi’nin hemen karşısındaki binada yer alan, küçükçe bir köşe dükkan. Şu ara moda gibi her şehirde açılan zincir börek evleri gibi şatafatlı bir adı sanı bile yok hani. Boşnak Böreği Salonu… Bu kadar sade.

Burası bir satış tezgahı, hemen gerisinde ufak bir oluklu ızgaranın yerleştirildiği bir ocaklık ile içerisine hepi topu dörder kişilik üç masanın sığabileceği kadar küçük bir mekan. Güzel havalarda kapı önüne iki masa fazladan çıkartabiliyor ancak. Kışları o da yok. Salonun gerisindeyse bir buçuk-iki metreye, olsun olsun üç metre uzunluğunda bir mutfak ünitesi yer alıyor.

Yusuf Bey’in Çorlu’da bu işe yönelmesi, içerisinde hayata bildiği yoldan tutunma hikayesi barındırıyor. Yugoslavya zamanında Sancak bölgesinde doğmuş. Ülkeleri arasındaki nüfus değişim protokolleri gereği 1965 yılında Türkiye vatandaşlığına geçmek için başvurmuş. O dönemin şartları gereği, büyük atalarının köklerine Türkiye topraklarında rastlananlar vatandaşlığa daha kolay kabul ediliyormuş. Yine de incelemeler 3 koca yıl sürmüş. Tüm bu süreçte sık sık konsolosluğun kapısında müjdeli haber için gidip gelmiş Yusuf FERİT. Nihayet beklediği haber 1968 yılında gelmiş.

Yusuf FERİT’in büyük ataları Karaman’dan Bosna-Sancak yöresine iskan edilmişler. Bu yöreden iskan edilenlerin bir kısmı ise daha sonra Sakarya civarına yerleştirilmiş. Bu sebepledir ki, 1968 yılında Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığına geçmeleriyle, nüfus kayıtları Türkiye’deki ata izlerine rastlanan Sakarya’dan kütüğe işlenmiş. Bir süre sonra ailenin çoğu İstanbul’a yerleşmiş. Slav dillerine hakimiyetiyle uzun yıllar Laleli’de turizm ve satış işleriyle uğraşmış. Ailesini bu yolla geçindirmiş.

Ağabeyi ise daha o yıllardan itibaren kendisine mutfak işini seçmiş ve Boşnak böreği salonu açarak rızkını aramış. O gün bugündür aynı işi yapan ağabeyi ile prensipte ortaklıkları, “Laleli’deki işimden memnunum. Kabul edersen arta kalan zamanlarımda sana yardımcı olurum. Ancak bu şartla ortaklığı kabul edebilirim.” mihvalinde başlamış. Gel zaman git zaman, köklerden de gelen bir yetenekle işin inceliklerini öğrenmiş.

Çorlu’ya yerleşmeleri ise ayrı bir hikaye. Oğlunun, İstanbul gibi büyük şehirde yaşamanın getirdiği, bazı çevresel sorunların sebep olduğu sağlık sorunlarını hafifletmek için şehrin boğuculuğundan uzak, daha havadar olan bir yer arayışına girmişler. Yakınlarının önermesi ile birkaç sene önce Çorlu’ya 20 km mesafedeki Yeniçiftlik beldesine ( Marmaraereğilisi ) temelli yerleşmişler. Bahçeli, ayaklarının toprağa bastığı, kümes hayvanları ile çevrili sıcak bir yuva kurmuşlar. Bu arada oğullarının sağlığındaki olumlu gidişat onları mutlu etmeye fazlasıyla yetmiş.

Yeniden hayatlarını inşa ederken en bildiği işe tutunmuş Yusuf Ferit. Çorlu’da küçük bir börek salonu açarak Boşnak mutfağından lezzetleri sunma yolunu seçmiş. Her gün, o küçük dükkanında ancak birkaç sini nispetinde satabildiği Boşnak böreklerini, Boşnak mantıları, ev yapımı poğaçaları tezgahına çıkartıyor.

İş bitimi eve döndüğünde hummalı bir üretim süreci başlıyor Yeniçiftlikte. Eşiyle birlikte ertesi günün böreklerini sabaha karşı hazır ediyorlar. Eşinin çok yorgun olduğu zamanlarda, “Sen yat dinlen, ben tüm börekleri hazırlarım!” diyecek kadar kibar ve maharetli Yusuf Bey. Ertesi sabah dükkanını açmak için yine Çorlu’ya dönüyor.

Bazen dükkanı için o gün gelebilecek tahmini müşteriden fazlası için sipariş börek hazırladığından bahsediyor. Hanımların günleri, cemiyetleri için zaman zaman sipariş verdiğinden bahsediyor.

Gelenleri boş çevirmemek için, bir yemek tabağının tabanı genişliğinde yassılaştırdığı bir köfteyi de kazancını tamam etmek için hazır tutuyor Yusuf Bey. Adı Pleskavica. “Yassı köfte” manasına geldiğini söylüyor.

Oluklu ızgaranın konumlandığı ocaklığın yanında Boşnaklar’ın meşhur kuru etinin ilanını görüyorum. Fakat kuru eti her zaman temin edemediğinden, belli zamanlarda sunabildiğinden bahsediyor Yusuf Bey.

Tezgahta ıspanaklı, kıymalı, peynirli Boşnak börekleri, inci gibi dizilmiş Boşnak mantıları salınırken, çarşı esnafından hızlı atıştırmalık olarak tost isteyenlere ise kafası atıyor. Boşnak damarı tutuveriyor bir anda. Ama evinin geçimi için bu yöndeki talebe cevap vermek zorunda oluşunu, Boşnak böreğine ihanet gibi, mahçup dile getiriyor.

Duvarı süsleyen kocaman bir Mostar Köprüsü resmi var. Bazen kopup geldiği topraklar hakkında aklında kalanlarla köpürttüğü muhabbetine, ağzından dökülen her kelamda ipuçlarını bulabileceğiniz, baskın tonlamasıyla Boşnak şivesi eşlik ediyor. Sert mizacını konuşurken sizi sarmalayan konukseverliği yumuşatıyor.

Ancak bilenlerin yahut o yoldan geçmek zorunda olanların bilebildiği küçük bir dükkanda, butik üretimle dükkanını ayakta tutmaya çalışıyor Yusuf FERİT. Kendi köklerinden beslenen, bildiği işi yapıyor. Yukarıda saydığımız örneklerde olduğu gibi, moda halinde yayılan zincir börek evleriyle yarışacağından zaman zaman kuşku duysa da, bildiği, sevdiği işi yapıyor olmaktan mutluluk duyduğu aşikar. Belki bazılarının “Börek işte, fazladan nesi var?” diyebileceği kıt kanaat üretimini sayfalarımıza taşımamızın asıl sebebi, işte tam da bu zaten.

BOŞNAK BÖREĞİ ve KÖFTE SALONU

Adres : Şeyhsinan Mah. Kocaağa Sok. No : 16/A ÇORLU ( Bayol İş Merkezi Karşısı )