Sıcak iklim bitkisidir. Yağ ve çerez bitkisidir. Marmara, Ege ve Akdeniz bölgesinde yetiştirilir. Üretimin %90’ını Akdeniz Bölgesi karşılar.

Çeşit Seçimi: Üretimde kullanılacak yerfıstığı tohumları iyi kalitede olmalıdır. Ülkemizde henüz standartlara uygun yerfıstığı tohumluğu üretilmemektedir. Üreticiler tohumlarını kendi ürünlerinden seçerek ayırmaktadırlar. Yerfıstığı üretiminde iç edilmiş tohumlar kullanılmaktadır. Bir araştırmaya göre, Çukurova bölgesinde üreticiler tarafından iki çeşit yerfıstığı tohumu kullanıldığı belirlenmiştir. Bunlar üreticilerin yerli fıstık veya Anamur dedikleri Çom çeşidi ve Amerikan fıstık dedikleri NC-7 çeşididir. Aslında Anamur çeşidi Çom çeşidi ile aynı kökenden gelmektedir. Buna göre, işletmelerin büyük oranda NC-7 çeşidini ve ikinci sırada da Çom çeşidini kullandıklarını söyleyebiliriz.

Toprak Hazırlığı ve Ekim: Yerfıstığı ana ürün olarak yetiştirilecek ise, tarla sonbaharda ön bitkinin hasatından sonra pullukla 20-25 cm derinlikte sürülür. Kışı bu şekilde geçiren toprak, ilkbaharda yüzlek olarak kültüvatör ile karıştırılır. Gübre, ekim sırasında mibzerle verilemeyecek ise, ekim öncesi fırfır denilen aletler ile tarlaya serpilir ve goble ile toprağa karıştırılır. Daha sonra, üzerinden tapan veya merdane geçirilerek toprak yüzeyi hafifçe bastırılır.

Yerfıstığı ikinci ürün olarak ekilmek istendiğinde, buğday hasadından sonra anız yakılır ve toprakta yeterince tav yok ise, tarla sulanarak tav’a gelmesi sağlanır. Toprak tava geldiğinde, kültüvatör veya diskaro ile normal derinlikte (10 cm) işlenir. Daha sonra, gübre verilerek goble ile karıştırılır. Üzerinden tapan veya merdane geçirilerek tarla ekime hazır hale getirilir. Hazırlanan tarlaya vakit geçirilmeden ekim yapılmalıdır.

Yerfıstığı ekim zamanı, ekilecek çeşitlerin erkenci veya geçci oluşuna ve kışlık mahsulden sonra ekilişine göre Nisan ayından Haziran sonuna kadar ekilebilir.

Gübreleme: Uzun yıllardan beri yerfıstığı yetiştirilen yerlerde, kullanılacak saf azotlu gübre miktarı 4-6 kg/da olmalıdır. Yeni yerfıstığı ekilen yerlerde bakteri aşılaması yapılmıyor ise, bu miktar 20 kg/da azota kadar çıkartılmaktadır. Yerfıstığı bitkisi yetişme süresince topraktan fazla miktarda fosfor kaldırmamakla birlikte, ekimle beraber verilecek fosforlu gübre, yerfıstığında verim artışları sağlayacaktır.

Bilindiği gibi yerfıstığı, bir baklagil bitkisidir.Bu nedenle ,diğer baklagillerde olduğu gibi havanın serbest azotunu toprağa bağlar ve toprakta (bir yetişme sezonunda) yaklaşık dekara 25 kg saf azot bırakabilmektedir. Ancak bunun % 30-40’ı toprakta kalmaktadır. Diğer kısmı ise bitki tarafından kullanılmaktadır.

Bu nedenle çiftçiler,yerfıstığı yetiştirdikleri tarlalarında bir başka ürün yetiştirecek olurlarsa,yetiştirecekleri bitkinin gübre isteklerine bağlı olarak ya çok az veya hiç gübre vermeyebileceklerdir. Yani ,gübreden de çok tasarrufları olacaktır.

İklim ve Toprak İsteği: Yerfıstığı tropik, subtropik ve ılıman iklim bölgelerinin sıcak kuşaklarında yetiştirilip ısı ve güneş isteği fazladır. Yetişme süresince 3000-4500 0C sıcaklık toplamına gereksinim duymaktadır. Sıcaklık arttıkça, yetişme süresi kısalmaktadır. Yerfıstığı, toprak isteği yönünden seçici olup, drenajı iyi, hafif bünyeli, gevşek yapıda, kumlu-tınlı, kalsiyum ve organik maddece zengin toprakları sever. Yerfıstığı tarımı yapılacak toprakta kil miktarının, %7’nin altında olması gerekmektedir. Fazla killi ve ağır topraklar yerfıstığı tarımı için uygun değildir. Fazla taşlı topraklarda ise, iğnelerin toprak içine girmesi zorlaşmaktadır. Ayrıca, taban suyu yüksek ve durgun olan arazilerde yerfıstığı yetiştirilecek olur ise, bitki gelişmesini normal sürdüremez ve bunun neticesinde verim önemli ölçüde düşer.

Sulama: Yerfıstığı bitkisinin mevsimlik su tüketimi iklime, yöreye ve sulama koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterir. Sulama bitkinin su ihtiyacına göre yapılmalıdır. Bitki yapraklarının koyu yeşil olması su isteğini gösterir. Yerfıstığı için en uygun sulama yönteminin yağmurlama olduğu bilinmesine rağmen uygulamada salma sulama daha fazla kullanılmaktadır.

Yerfıstığı hızlı gelişen bir bitki olduğundan bakım işlerinin yapılmasında geç kalınmamalıdır. Bitkilerin çıkışından 10-12 gün sonra yabancı otların yok edilmesi, toprağın gevşetilmesi ve karıkların hafifçe oluşturulması için elle hafif bir çapa yapılır. Bu çapalamada, bitkilerin 25-30 cm sıra üzeri mesafelerini sağlayacak şekilde seyreltmeleri de sağlanır. Bu çapalamadan sonra sıralar arasına lister çekilip, sulama için karıklar açılarak hafif bir boğaz doldurulması yapılır.sifalibitkileriniz.com Sulamalardan sonra toprak tava geldikçe, listerle karıklar derinleşerek boğaz doldurma işlemine devam edilir. Ginoforlar görüldüğünde bu işlemlere kesinlikle son verilmelidir.

Hasat-Harman: Yerfıstığı bitkisinde hasat zamanı, bitkilerin yapraklarının sarardığı, kapsüllerin dolduğu, tanelerin pembe renk aldığı devredir.Yerfıstığı hasadında söküm işlemi özel olarak yapılmış fıstık sökme aletiyle yapıldığı gibi, kulağı kırılmış tek soklu pulluk, bel, kürek, veya ele de alınabilir. Yerfıstığı hasadının, sonbahar dönemine rastlaması nedeniyle, kurutma önemli bir sorun teşkil etmektedir. Yeni hasat edilen yerfıstığında (elle yapılan hasatta) %50 dolaylarında rutubet bulunmaktadır. Bu nedenle, hasat sonrası elde edilen ürünün kurutulması gerekmektedir. Yerfıstığı kabuklu olarak depolanmalıdır. Depolamada ürünün nemi bilinmelidir. Yerfıstığının uzun süre bozulmadan saklanabilmesi için, kabuklu olarak %9’un altında, iç olarak ise %7’nin altında rutubet içermesi gerekmektedir.